Μια ιστορία από αυτές που λέμε "διδακτικές", η οποία, από την πρώτη στιγμή που την άκουσα, εντυπώθηκε μέσα μου, και πολύ συχνά την ανακαλώ στη μνήμη μου. Με βοηθά να διατηρώ, όσο μπορώ, την ηρεμία μου στις δύσκολες στιγμές (αλλά και στις εύκολες, γιατί και αυτές έχουν τις "παγίδες" τους), και να αντιμετωπίζω τις καταστάσεις με μεγαλύτερη δεκτικότητα, κατανόηση και πίστη στη ζωή.
Ελπίζω να σου αρέσει!
Μια νεαρή γυναίκα πήγε στη μητέρα της και της μίλησε για το πόσο δύσκολα περνούσε εκείνο το διάστημα.
Ελπίζω να σου αρέσει!
Μια νεαρή γυναίκα πήγε στη μητέρα της και της μίλησε για το πόσο δύσκολα περνούσε εκείνο το διάστημα.
«Δεν ξέρω πώς να καλυτερέψω τα πράγματα. Έχω
κουραστεί να παλεύω. Μου φαίνεται πως μόλις λύνω το ένα πρόβλημα, προκύπτει ένα
άλλο».
Τότε η μητέρα της αμίλητη την πήγε στην
κουζίνα. Γέμισε τρία δοχεία με νερό και τα έβαλε σε δυνατή φωτιά.
Γρήγορα το νερό στα δοχεία άρχισε να βράζει.
Στο πρώτο δοχείο έβαλε καρότα, στο δεύτερο αβγά και στο τελευταίο κόκκους καφέ.
Μετά από είκοσι λεπτά περίπου έκλεισε την
φωτιά. Έβγαλε τα καρότα και τα αβγά έξω από το νερό και τα έβαλε σε ένα μπολ,
ενώ τον καφέ τον έριξε σε ένα φλιτζάνι.
Γυρνώντας στην κόρη της, της είπε:
«Πες μου τι βλέπεις».
«Καρότα, αβγά και καφέ», απάντησε εκείνη.
Η μητέρα ζήτησε από την κόρη της να έρθει πιο
κοντά και να αγγίξει τα καρότα. Εκείνη το έκανε και παρατήρησε ότι ήταν μαλακά.
Μετά της ζήτησε να σπάσει το αβγό. Αφού έβγαλε
τα τσόφλια, παρατήρησε ότι το αβγό ήταν σφιχτό.
Στο τέλος της ζήτησε να πιει μια γουλιά από
τον καφέ. Η κοπέλα χαμογέλασε καθώς μύριζε το πλούσιο άρωμά του. Απορημένη
ρώτησε την μητέρα της τι σημαίνουν όλα αυτά.
Η μητέρα της εξήγησε ότι το καθένα από αυτά τα
διαφορετικά αντικείμενα αντιμετώπισε τις ίδιες συνθήκες, δηλαδή βραστό νερό.
Το καθένα όμως αντέδρασε διαφορετικά.
Το καρότο, όταν μπήκε στο νερό, ήταν δυνατό
και σκληρό, αλλά μέσα στο βραστό νερό μαλάκωσε και έχασε τη σκληράδα του.
Το αβγό ήταν εύθραυστο. Το λεπτό εξωτερικό
του περίβλημα προστάτευε το υγρό εσωτερικό του, αλλά όταν μπήκε στο βραστό νερό
το εσωτερικό του σκλήρυνε.
Οι κόκκοι του καφέ όμως ήταν μοναδικοί. Όταν
μπήκαν στο βραστό νερό, κατάφεραν να αλλάξουν το νερό.
«Ποιο από αυτά είσαι
εσύ;» τη ρώτησε. «Όταν η δυσκολία χτυπάει την πόρτα σου, πως ανταποκρίνεσαι;
Όπως το καρότο, το αβγό ή ο καφές;»
Είσαι το καρότο που
φαίνεται δυνατό, αλλά με τον πόνο και τις δυσκολίες λυγίζεις και μαλακώνεις και
χάνεις τη δύναμή σου;
Είσαι το αβγό που
ξεκινάει με μαλακή καρδιά, αλλά αλλάζει με τη θερμότητα; Μήπως δηλαδή είχες
“υγρό” πνεύμα, αλλά μετά από έναν θάνατο, έναν χωρισμό, μια οικονομική δυσκολία
ή μια άλλη δοκιμασία σκλήρυνες; Μήπως το περίβλημά σου μοιάζει μαλακό και εύθραυστο,
αλλά μέσα σου έχεις πίκρα και σκληράδα;
Ή μήπως είσαι σαν τον κόκκο του
καφέ,
που στην πραγματικότητα αλλάζει το καυτό νερό, δηλαδή τις ίδιες
συνθήκες που προκαλούν τον πόνο; Όταν το νερό ζεσταίνεται, τότε ο κόκκος απελευθερώνει
το άρωμα και τη γεύση του.
Εάν είσαι σαν τους κόκκους του καφέ, τότε
εσύ, όταν τα πράγματα δεν είναι καλά, γίνεσαι καλύτερη και αλλάζεις την
κατάσταση γύρω σου.
Να θυμάσαι: Οι ευτυχέστεροι άνθρωποι δεν
είναι απαραιτήτως αυτοί που έχουν τα καλύτερα στη ζωή τους. Απλώς κάνουν το
καλύτερο που μπορούν με αυτά που συμβαίνουν στη διαδρομή τους».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου